Vaak hoor je mensen zich afvragen: als een goede en almachtige God bestaat, waarom zou hij dan zo veel miserie in de wereld toelaten. De honger in Afrika, de problemen in het midden Oosten, al die oorlogen, aardbevingen en zo veel meer. Het is niet gemakkelijk te begrijpen hoe een goede en almachtige God dit zou toestaan.
Misschien kunnen we het iets beter begrijpen als we even de tijd nemen om ons het tegenovergestelde in te beelden: een perfecte wereld.
Op een goede morgen worden we wakker in een perfecte wereld. Alles is goed en fijn, overal prachtige panoramas en een wereld vol liefde gezondheid en perfectie. Gelijk wat we ondernemen zou het minder goed maken want de wereld zoals hij is als perfect.
Wat zou er gebeuren met onze motivatie?
Wat zou er gebeuren met onze creativiteit?
Wat zou er gebeuren met onze drive?
Wat zou er gebeuren met onze goede intenties?
Wat zou er gebeuren met de voldoeining die we vinden in onze job?
Wat zou er gebeuren met onze vrede van geest?
Wij, mensen, gedijen op creativiteit, op altruisme, op het maken van een positief verschil. Zijn dit geen onontbeerlijke ingredientien van geluk en van success? Zou een perfecte wereld niet eindeloos eentonig en vol verveling zijn? Alle dokters en verpleegsters plots nutteloos. Rechters, ingenieurs, politie, allemaal niet meer nodig.
Het lijkt erop dat we niet gemaakt zijn om te leven in een perfecte wereld. Eerder dan een bijna dierlijk genot in een perfectie, lijkt het erop dat God met ons het plezier van bijna eindeloze creativiteit te delen.
Mensen lijden en we kunnen iets doen om het lijden te verzachten. Wauw!
Mensen hebben hulp nodig en we kunnen helpen Wauw!!
Pijn bestaat en we kunnen de pijn verminderen. Wauw!
Honger en dorst bestaan en we hebben voedsel en drank die we kunnen delen. Wauw!
Verdriet en spijt. En we kunnen elkaar troosten. Wauw!
Eenzaamheid en we kunnen van elkaar houden en samenzijn. Wauw!
Vroeg of laat zal iedereeen zich bewust worden dat puur on onbegrensd geluk ligt in het helpen van anderen, in het verzachten van iemands lijden, in het verminderen van iemands pijn, in het delen met de behoevenden, in het troosten van elkaar in het simpelweg van elkaar houden en in liefdevol samenzijn. Vroeg of laat zullen we allen deze enorm grote geschenken van een goede en almachtige God apprecieren.
Er zijn mensen die hulp nodig hebben en er zijn mensen die helpen. Soms kunnen we helpen, somes hebben we zelf hulp nodig. Het is uiteraard beter om in de helpende groep te zitten, maar op momenten dat we hulp nodig hebben kunnen we met een zekere openheid ook oprecth dankbaar zijn voor de hulp die we mogen ontvangen.
Laat ons even nadenken. Zouden we echt een perfecte wereld willen. Of is alles zoals het is nog zo slecht niet.?
